Kuchnia.

Opis kuchni pojawi się niebawem C:
_______________________________________________________
Cecylia wraz ze swoim nowym "synkiem" spacerowała po długich, ciemnych korytarzach posiadłości Irysów. Po drodze spotykali kilku jej mieszkańców, łącznie z obsługą. I o ile Ci pierwsi patrzyli na malca dosyć niechętnie i nieprzychylnie, o tyle służba wydawała się cieszyć z faktu, iż w posiadłości zamieszkało dziecko. Należało również dodać, że cieszyli się, gdyż myśleli, że może to choć trochę roztopi serce panienki Cecylii i ta w końcu przestanie szukać zemsty i władzy. Mylili się jednak bardzo, choć sami nie zdawali sobie z tego sprawy. W końcu Cecylia zamierzała wprowadzić w swój złowieszczy plan małego smoka, licząc na to, że pomoże jej dojść do władzy. Inną sprawą było to, że dziecko oczarowało ją od samego początku. Niewątpliwie odrobinę zmieniło jej charakter na bardziej... Uczuciowy i sympatyczny. Jednak nadal była ta samą Cecylią, którą była na co dzień. Weszli do kuchni powolnym krokiem. Zastali tam kucharkę, która uwijała się szybko cały czas coś gotując. jak Cecylia stwierdziła, zapewne szykowała wielki obiad dla całej rodziny. Oczywiście, Cecylia zapewne na obiedzie tym się nie pojawi. Dlaczego? Bo nie znosiła towarzystwa pewnej części swojego rodu, czuła się przy nich po prostu źle. Patrzyli na nią, jak na chorą. Prawdą było, że najzdrowsza to ona nie była, ale mimo wszystko... Spojrzała na smoka.
- No Venc... Na co masz ochotę? - Zapytała spoglądając na jedzenie schowane w spiżarce i pokazując mu je palcem.

Venc szedł za swoją mamą, kuląc się pod nieprzychylnym spojrzeniem ilekroć tylko mijali jakiegoś członka rodu Irysów. Mały smok zupełnie nie rozumiał, dlaczego oni patrzą na niego z taką nienawiścią i niechęcią, jednak te negatywne uczucia sprawiały mu wielką przykrość i raniły jego małe serduszko. Co prawda rozpogadzał się kiedy tylko spotykali kogoś ze służby i mały smok był rozweselany przez uśmiechy służek i sprzątaczek, jednak gdzieś w podświadomości nadal zostało mu to, że niektórzy traktują go tak nie przychylnie. Venc swoją drogą póki co wiedział, że ma odegrać w planie Cecyli taką wielką rolę.
Kiedy tylko weszli do kuchni, Venc aż otworzył usta ze zdziwienia a kiedy chmura smakowitych zapachów zaatakowała jego czuły nosek, omal się nie przewrócił. Gdy Cecylia pokazała mu spiżarkę, wszedł tam trochę nieśmiało. Rozglądał się, czasem podszedł do jakiegoś specjału, powąchał.
-Chcę to - pokazał jej wielką szynkę.

Cecylia starałą się nie zwracać uwagi na spojrzenia Irysów i odsuwała małego jak najdalej od członków swojego rodu. W kuchni stała przez chwilę przygladając się małemu i uśmiechając radośnie. Gdy wybrał sobie szynkę poprosiła kucharkę, by mu jej trochę pokroiła i podała. Chwilę czekali przy stoliku kuchennym. Cecylia usiadła i posadziła go sobie na kolanach. Miała mu bardzo dużo do wyjaśnienia, ale postanowiła, że zrobi to po tym, jak malec się naje. Po dłuższej chwili dziecko dostało upragnione jedzenie i coś do picia. Cecylia kroiła mu to i podawała jedzenie na widelcu, coby sam się zbytnio nie namęczył.

//wybacz jakość postu, ale chciałam Ci odpisać na szybko, póki jeszcze miałam czas D: *pisze na informatyce*

Chłopiec ledwo sięgał głową do stołu kuchennego więc stawał na palcach, żeby coś zobaczyć. Oczy mu się zaświeciły bardzo jasno, kiedy tuż przed jego nosem wylądował talerz z jedzeniem. Chłopiec chciał sięgnąć do szynki łapką, ale Cecylia posadziła go sobie na kolanach i pokroiła mu na małe kawałki. No, to z całą pewnością pomogło chłopcu w jedzeniu. Grzecznie otwierał buzię i gryzł szynkę co jakiś czas nieporadnymi łapkami sięgając po szklankę z napojem.
Cóż, póki co był małym brzdącem, pewnie nawet wtedy gdy cecylia będzie mu tłumaczyć masę rzeczy i tak nie wszystko pojmie. Póki co interesowała go tylko zabawa i własne potrzeby.
Wkrótce i szklanka i talerz były już puste.

Może szlabanu nie mam, ale zapierdziel w szkole już tak

Cecylia uśmiechnęła się obserwując jak maluch je. Kucharka, mimo że była bardzo zajęta, także co jakiś czas spoglądała rozpromieniona na malca. Gdy talerz został opróżniony Venc dostał od Cecysi cukierka i został pogłaskany po swojej małej główce. Jednym ruchem dziewczyna postawiła go na podłodze i przyjrzała mu się z uśmiechem. Poprawiła mu szybko koszulę, bo była w lekkim nieładzie.
- No, to co będziemy teraz robić, co? - Uśmiechała się do niego promiennie czekając na jakieś "żądania".

Venc nieco pobrudził się na buzi od jedzenia tak czy siak, nawet mimo tego, że Cecylia dawała mu jedzenie na widelcu. Nie zaprotestował kiedy Cecylia poprawiła mu koszulę, z przyjemnością zamknął oczy przy pogłaskaniu a cukierka natychmiast wręcz wpakował do ust i zaczął się zachwycać jego cudownym, słodkim smakiem.
Spojrzał na mamę, kiedy ta zapytała go co chciałby robić. Pogrzebał w pamięci i zauważył, że mama miała mu przecież pokazać posiadłość. Przypomniał jej o tym.

Cecylia uśmiechnęła się do chłopca i wytarła mu buzię, coby nie był brudny. Wzięła go za rękę i poprowadziła do ogrodów. Uważała, że to będzie najlepsze miejsce dla małego chłopca. Miała nadzieję, że nie spotkają tam nikogo z jej rodu, a także, że małemu się tam spodoba.

z/t oboje.